۵ چالش اصلی پیش روی اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۴
تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۴۵۲۹۲
یک رسانه آلمانی در مطلبی به پنج چالش مهم و اساسی که اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۴ با آن مواجه شده و درگیر آن می‌شود پرداخت. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، دویچه وله آلمان در مطلبی به 5 چالش مهم که در سال 2024 در انتظار اروپا هست پرداخت.
جنگ روسیه
دویچه وله اولین چالش پیش روی اتحادیه اروپا را جنگ اوکراین دانسته و نوشت: 27 کشور عضو اتحادیه اروپا بارها و بارها وعده داده اند که تا زمانی که لازم باشد به اوکراین کمک خواهند کرد تا از خود در برابر روسیه دفاع کند، زیرا به زعم بروکسل پیروزی روسیه امنیت کل اروپا را تهدید می کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در حال حاضر در بروکسل صحبت های زیادی در مورد خستگی از جنگ و همبستگی در حال فروپاشی وجود دارد. اتحادیه اروپا در تصمیم گیری به اتفاق آرا در مورد کمک مالی خود به اوکراین با مشکلات زیادی مواجه است. اتحادیه اروپا تا کنون تصمیم گیری در مورد مذاکره با روسیه را به عهده اوکراین گذاشته است. این استراتژی احتمالا در سال 2024 زیر سوال خواهد رفت.
اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا در این باره می گوید: هدف ما باید صلح عادلانه و پایدار باقی بماند، نه یک درگیری منجمد دیگر. به گفته وی بهترین راه برای ایجاد ثبات و رفاه در اوکراین، عضویت در اتحادیه اروپا است. وی بر این باور است که برای اوکراین در حال بهبود، اروپا راه حل است.
گسترش اتحادیه اروپا
به این ترتیب "اورزولا فون در لاین" به طرحی قابل توجه در اتحادیه اروپا می پردازد. مذاکرات الحاق با اوکراین و جمهوری مولداوی قرار است در سال 2024 آغاز شود. الحاق اوکراین جنگ زده هزینه های هنگفتی را برای اتحادیه اروپا در پی خواهد داشت. به همین دلیل است که دوستان بزرگ سیاسی اوکراین مانند لهستان و کشورهای بالتیک در این شرایط سردرگم می شوند. آنها در این صورت می‌توانند از دریافت‌کنندگان خالص به پرداخت‌کنندگان خالص در بودجه مشترک اروپایی تبدیل شوند. مقامات اتحادیه اروپا در تلاش هستند اطمینان دهند که این مذاکرات آغاز خواهد شد، اما الحاق همچنان سال ها، اگر نه ده ها سال دور خواهد بود.
کشورهای بالکان غربی همگی می خواهند به اتحادیه اروپا بپیوندند و برخی از آنها 20 سال است که در صف ایستاده اند. آنها با شک و تردید سرعت رکوردشکنی پیشبرد تلاش‌های الحاق اوکراین و مولداوی را تماشا می‌کنند.
همچنین برای مهار نفوذ روسیه و چین در بالکان، باید تاریخ های ملموسی برای الحاق مونته نگرو، آلبانی و مقدونیه شمالی تعیین شود. چشم انداز صربستان و کوزوو برای الحاق نسبتاً متوسط به نظر می رسد زیرا درگیری های قومی هر گونه پیشرفتی را فلج می کند. بوسنی و هرزگوین هم در تلاش است تا از وضعیت یک کشور ناکارآمد خارج شود. بزرگترین مانع در اینجا، درگیری روسیه بین صرب‌های بوسنی و سایر گروه‌های قومی است.
اصلاحات داخلی اتحادیه اروپا
دویچه وله در ادامه نوشت: قبل از اینکه اتحادیه اروپا کشورهای عضو جدید بپذیرد، فرآیندهای تصمیم گیری و تامین مالی اتحادیه اروپا باید به طور کامل اصلاح شود. امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه مدت‌هاست که استدلال می‌کند که تنها یک اروپای مستقل و از نظر اقتصادی قوی پذیرای اعضای جدید است . دولت فدرال آلمان نیز پیشنهادهای اصلاحی را روی میز قرار داده که مستلزم اتخاذ تصمیمات بیشتر با اکثریت به جای اتفاق آرا است.
به گفته دیپلمات های اتحادیه اروپا، مشخص نیست که آیا هر یک از این موارد در سال 2024 اجرا می شود یا خیر. لغو وحدت رویه مستلزم تصمیم گیری به اتفاق آرا از قبل است. با این حال، در سال‌های اخیر اتحادیه اروپا نتوانسته است این دو مخالف بدنام - مجارستان و لهستان را که بی وقفه از وتوی خود استفاده می‌کنند، مجاب کند. دادرسی ها به دلیل عدم حاکمیت قانون هم به نتیجه نرسید. در سال 2024، ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان و حریف اتحادیه اروپا، محکم در زین و قاطع در مجارستان باقی خواهد ماند. اما در لهستان امیدهایی برای هماهنگی وجود دارد. در آنجا، دونالد تاسک، رئیس سابق شورای اتحادیه اروپا، یک طرفدار اروپا، سکان هدایت را در دست گرفته است.
همچنین در سال 2004 یعنی حدود 20 سال پیش، هشت کشور از اروپای مرکزی و شرقی و همچنین مالت و قبرس به طور همزمان به اتحادیه اروپا پیوستند. اتحادیه اروپا پس از آن زمان خود را با معاهده لیسبون که در سال 2009 لازم الاجرا شد و چندین توافق است که هنوز هم قوانین رویه امروزی هستند، صرف کرد. آیا این قراردادها نیاز به تعدیل دارند؟ این بحث در سال 2024 شتاب بیشتری خواهد گرفت.
دونالد ترامپ
دویچه وله در ادامه نوشت: اگر دونالد ترامپ جمهوری خواه رادیکال علیرغم روندهای قانونی در حال انجام به کاخ سفید در واشنگتن به عنوان رئیس جمهور آمریکا بازگردد، دوران سختی برای اتحادیه اروپا و همچنین برای بخش اروپایی ائتلاف نظامی ناتو آغاز خواهد شد. در صورت وقوع این سناریو مهمترین متحد در حمایت از اوکراین، بازدارندگی روسیه و مسائل تجاری ممکن است برای اتحادیه اروپا ناپدید شود. برای راضی نگه داشتن ترامپ غیرقابل پیش بینی، اتحادیه اروپا می تواند به صورت مستقل کمک های نظامی برای اوکراین را تا حد زیادی تامین کند.
اتاق بازرگانی آلمان و آمریکا از دونالد ترامپ انتظار دارد که تعرفه های تنبیهی علیه اروپا وضع کند. در مقابل، اتحادیه اروپا باید تعرفه ها و مالیات ها را افزایش دهد. حجم تجارت و رشد اقتصادی طرفین احتمالا کاهش می یابد.
همچنین این پرسش مطرح است که آیا ترامپ روابط با چین، مهمترین شریک تجاری بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا را حتی بدتر از آنچه در حال حاضر هست خواهد کرد؟ در این صورت جهان حتی بی ثبات تر از آنچه که هست می شود و این برای بسیاری از کارشناسان سیاست خارجی در بروکسل یک کابوس است. فقط یک نفر از این شرایط خوشحال است و آن ویکتور اوربان است. نخست وزیر مجارستان ترامپ را متحدی در مبارزه خود برای دموکراسی «غیر لیبرال» می داند.
انتخابات اروپا
در آغاز ژوئن سال جاری میلادی حدود 400 میلیون واجد شرایط رای دادن، پارلمان اروپا را تعیین می کنند. یا بهتر است بگوییمشاید حدود نیمی از آن ها یعنی حدود 200 میلیون نفر د این انتخابات شرکت می کنند. انتظار می‌رود که احزاب دموکرات مسیحی مجدداً پیروز شوند، اما همچنین رشد جناح‌های راست‌گرای افراطی و پوپولیست راست‌گرا نیز پیش‌بینی می‌شود.
بر اساس نتایج نظرسنجی یوروبارومتر، مهمترین مسئله رای دهندگان وضعیت اقتصادی و سطح زندگی آنهاست. بنابراین اوکراین، مهاجرت، اصلاحات و گسترش اتحادیه اروپا در تصمیم گیری رای گیری در درجه دوم اهمیت قرار دارند.
انتظار می رود اورسولا فون در لاین، سیاستمدار آلمانی، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا باقی بماند. برای انجام این کار، او باید توسط پارلمان اتحادیه اروپا تایید شود. با این حال، آنها باید توسط 27 دولت کشورهای عضو اتحادیه اروپا پیشنهاد شوند.
علاوه بر پنج چالش مهم، اتحادیه اروپا احتمالاً در سال آینده با تعدادی از وظایف دیگر نیز مشغول خواهد شد. اصلاح بحث برانگیز رویه پناهندگی، به اصطلاح پیمان مهاجرت، باید قوت قانونی پیدا کند. اتحادیه اروپا به قوانین جدیدی برای بدهی بودجه ملی کشورهای عضو نیاز دارد. قانون تنظیم هوش مصنوعی به تاخیر افتاده است. سرمایه گذاری های بیشتری در فناوری آب و هوای سبز باید آغاز شود و جستجو برای پول ادامه دارد.
کمیسیون اتحادیه اروپا 66 میلیارد یورو علاوه بر بودجه 1.1 تریلیون در طول هفت سال می خواهد. با این حال، کشورهای عضو اتحادیه اروپا تمایلی به درگیری عمیق بین کشورهای کمک کننده شمالی و کشورهای دریافت کننده شرقی و جنوبی در اتحادیه در مناقشات در این باره ندارند.
همه اینها شهروندان اتحادیه اروپا را نسبتا سرد کرده است. اگرچه آنها در نظرسنجی یوروبارومتر شکایت دارند که تأثیر بسیار کمی بر تصمیمات بروکسل دارند، با این وجود نسبت به چشم انداز آینده اتحادیه اروپا خوش بین هستند. 60 درصد از پاسخ دهندگان این را به طور متوسط در سراسر اتحادیه اروپا می گویند. با کمال تعجب در فرانسه به عنوان عض موسس اتحادیه اروپا نرخ خوش‌بینی زیر 50 درصد است که پایین‌ترین مقدار در بین تمام کشورهای اتحادیه اروپا است. دانمارک با 86 درصد پیشتاز است. و در آلمان: 58 درصد از افراد مورد بررسی، توسعه اتحادیه اروپا در سال 2024 را نسبتا مثبت می‌دانند.
واکنش اتحادیه اروپا به اقدام تروریستی در کرمانبلژیک ریاست دوره ای اتحادیه اروپای پرچالش را از اسپانیا تحویل گرفتویزای سفر به اتحادیه اروپا برای ساکنان کوزوو لغو شدانتهای پیام/منبع: تسنیم
کلیدواژه: اتحادیه اروپا اتحادیه اروپا در سال کشورهای عضو تصمیم گیری سال 2024
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۴۵۲۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه‌های آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز
آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامه‌نگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» می‌نویسد: به نظر می‌رسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیام‌های محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آنها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده می‌کنند.
همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراق‌آمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بوده‌اند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را می‌توان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهت‌گیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقه‌ای دانست.
نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.
ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قره‌باغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش می‌کنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه می‌دانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.
اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاق‌اند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقه‌ای، تلاش شد تا مواضع منطقه‌ای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.
البته جمهوری آذربایجان نمی‌توانست ناظر این طرح‌های آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.
در واقع باکو پیام روشنی داد که می‌تواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گسترده‌ای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.
بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامه‌های تغییر وضعیت منطقه شد.
جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر می‌رسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقه‌ای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پس‌زمینه بکشاند، با مانورهای انعطاف‌پذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیس‌جمهور الهام علی‌اف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.
نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکان‌پذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچه‌ای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.
ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، می‌توان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.
به موازات همه اینها، سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیت‌آمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیش‌زمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشه‌های غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.
عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلی‌اف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمیدهدانتهای پیام/
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور